دکتر کریم سواری؛ دکتر کیومرث بشلیده؛ دکتر منیجه شهنی ییلاق
دوره 5، شماره 14 ، تیر 1388، ، صفحه 100-114
چکیده
در این تحقیق ارتباط مدیریتزمان و خوداثربخشی ادراکشده با اهمالکاری تحصیلی بین دانشجویاندانشگاهپیامنوراهواز مورد بررسی قرارگرفت. از بین دانشجویانمشغول بهتحصیل 180 نفربه شیوه تصادفی طبقهای انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای-مدیریت زمان ترومن و هارتلی (1996) - خود اثربخشی ...
بیشتر
در این تحقیق ارتباط مدیریتزمان و خوداثربخشی ادراکشده با اهمالکاری تحصیلی بین دانشجویاندانشگاهپیامنوراهواز مورد بررسی قرارگرفت. از بین دانشجویانمشغول بهتحصیل 180 نفربه شیوه تصادفی طبقهای انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای-مدیریت زمان ترومن و هارتلی (1996) - خود اثربخشی ادراک شده شوارتز و جروسالم (2001) و اهمالکاری تحصیلی محقق ساخته (1387) استفاده به عمل آمد. نتایج نشان داد که بین متغیر مدیریتزمان و خود اثربخشی ادراک شده و اهمالکاری تحصیلی همبستگی منفی وجود دارد. تحلیل رگرسیون نشانداد که بین متغیرهایپیشبین (مدیریتزمان و خود اثربخشی ادراکشده) با متغیرملاک (اهمالکاریتحصیلی) همبستگی چندگانه 553/R= معنیداری وجود دارد که در سطح 0001p</ معنیدار است و مقدار آن نیز از ضرایب همبستگی ساده هریک از متغیرهای فوقالذکر با اهمالکاری تحصیلی بیشتر است. تحلیل رگرسیون با روشمرحلهای نیز نشانداد که مدیریتزمان و خوداثربخشی ادراک شده با اهمالکاری تحصیلیهمبستگی چندگانهمعنیدار دارد و بهترین پیشبین اهمالکاریتحصیلی به شمار میروند.